Έφτασα τις προσδοκίες σου
Προσπαθείς να με κάνεις να ζήσω το όνειρο σου
Αλλά σου προκαλώ τόση πολύ απογοήτευση
Και θες μόνο το καλύτερο για μένα
Περιμένεις να δείξω πιο πολύ ενδιαφέρων
Να έχω πάντα ενα μεγάλο, λαμπερό χαμόγελο
Να είμαι αυτή η ροζ, μικρή, τέλεια πριγκίπισσα
Αλλά δεν είμαι αυτός ο τύπος παιδιού
Και η καταιγίδα ανατέλλει μέσα μου
Δε νιώθεις ότι οι κόσμοι μας συγκρούονται;
Γίνεται δυσκολότερο να αναπνεύσω
Πονάει βαθιά μέσα μου
Απλά άσε με να είμαι αυτή που είμαι
Είναι αυτό που πραγματικά χρειάζεται να καταλάβεις
Και ελπίζω τόσο σκληρά για τον πόνο
Να φύγει
Και με βασανίζει,
Αλλά δεν μπορώ να απελευθερωθώ
Οπότε κλαίω και κλαίω
Αλλά απλα θέλω να το βγάλω έξω
Τη σιωπηλή κραυγή
Πες μου γιατί με πιέζεις τόσο
Και κάθε μέρα μου προκαλείς ζημιά
Αυτός είναι ο λόγος που νιώθω τόση μοναξιά
Παρόλο που με κρατάς στο χέρια σου
Θες να με βάλεις σε ένα κουτί με γκλίτερ
Αλλά απλά θέλω να βγω αμέσως
Και τώρα νιώθεις τόσο τόσο πικραμένος
Επειδή σε απογοήτευσα
Και η καταιγίδα ανατέλλει μέσα μου
Δε νιώθεις ότι οι κόσμοι μας συγκρούονται;
Γίνεται δυσκολότερο να αναπνεύσω
Πονάει βαθιά μέσα μου
Απλά άσε με να είμαι αυτή που είμαι
Είναι αυτό που πραγματικά χρειάζεται να καταλάβεις
Και ελπίζω τόσο σκληρά για τον πόνο
Να φύγει
Και με βασανίζει,
Αλλά δεν μπορώ να απελευθερωθώ
Οπότε κλαίω και κλαίω
Αλλά απλα θέλω να το βγάλω έξω
Τη σιωπηλή κραυγή
Δεν μπορείς να δεις
Πως κλαίω για βοήθεια;
Επειδή έπρεπε να με αγαπάς
Απλα για το ότι είμαι ο εαυτός μου
Πνίγομαι μέσα σε έναν ωκεανό
Από πόνο και συναισθήματα
Αν δεν με σώσεις αμέσως
Απλά άσε με να είμαι αυτή που είμαι
Είναι αυτό που πραγματικά χρειάζεται να καταλάβεις
Και ελπίζω τόσο σκληρά για τον πόνο
Να φύγει
Και με βασανίζει,
Αλλά δεν μπορώ να απελευθερωθώ
Οπότε κλαίω και κλαίω
Αλλά απλα θέλω να το βγάλω έξω
Τη σιωπηλή κραυγή
Τη σιωπηλή μου κραυγή