Κάποιες φορές εύχομαι η καρδιά μου να μιλούσε και να λεγε
όσα τα φτωχά μου χείλη δεν μπορούν να πουν ποτέ
για όλη την ομορφιά που ο Θεός μου έστειλε
και κάποια που άνθρωπος έφτιαξε επίσης
Εύχομαι η καρδιά μου να μπορούσε να ψιθυρίσει την απόλαυσή μου
σαν αντικρίζω ό,τι αγαπώ περισσότερο
ένα ρόδο, ένα πλοίο, ένα βιβλίο, ένα πουλί που πετά,
το καβάλημα του Ωρίωνα στην Δύση
Μα σαν εξετάζω τους καλύτερους των ανθρώπων,
ή ακούω την φωνή του πέρα πάνω στον λόφο,
τέτοιες θορυβώδεις σκέψεις τραγουδούν στο στήθος μου τότε
είμαι χαρούμενη που η καρδιά μου είναι σιωπηλή ακόμα.
Η καρδιά μου είναι σιωπηλή ακόμα.