nasıl anlatsam
eklemlerimin bin parçaya bölündüğünü
hayatımın tüm eskizlerinin dağıldığını
tam o anda her şeyin mükemmel olduğunu.
dahası
beynimi yıkadın ve
nehirleşip akan
bu körpe bedenin ağırlığından,
nehirleşip akan,
bedenimin ağırlığından
konuştular
gözlerimi aralamak zor
yavaşça yapabiliyorum
seni hala yanımda bulamam diye.
saklıyorum hatıranı
koca bir sır gibi
ne hoştu içimde ve benim olman
bir demet ışık, karanlıkta
bana huzur versin diye.
zaman her şeye çare
kaos ve huzur
zaman her şeye çare
kaos ve huzur
hep benimle
denizin yumuşak sesi,
yeniden nefes almak yağacak yağmurda,
bedenime yağacak
ve can verecek içimde büyüyen çiçeğe.
yeniden gülmek,
yeniden her gün bir anlığına seni düşünmek.