Πως να πω ότι έχεις σπάσει σε χίλια κομμάτια
κάθε γωνίτσα του κορμιού μου?
Ότι η ζωή μου άξαφνα καταστράφηκε?
Τώρα που όλα ήταν τέλεια
Και κάτι παραπάνω απ' αυτό
Μου ρούφηξες το μυαλό και μιλούσες για το βάρος
του κορμιού μου
που μετατράπηκε σε ποτάμι
Του κορμιού μου
που μετατράπηκε σε ποτάμι
Μου είναι δύσκολο να ανοίξω τα μάτια
και το κάνω σιγά σιγά
μήπως και είσαι ακόμα κοντά
Φυλάω την ανάμνηση σου
σαν το μεγαλύτερο μυστικό
τι γλυκό που ήταν να σ' έχω μέσα μου
Υπάρχει ένα ίχνος φωτός
μες στο σκοτάδι
για να με κρατάει ήρεμη
Ο χρόνος όλα τα δαμάζει,
τη θύελλα και τη νηνεμία
Ο χρόνος όλα τα δαμάζει,
τη θύελλα και τη νηνεμία
Πάντα θα θυμάμαι
Την απαλή φωνή της θάλασσας
και θα μυρίζω ξανά τη βροχή που θα πέφτει
πάνω στο κορμί μου, ποτίζοντας
το λουλούδι που μεγαλώνει μέσα μου
Και θα ξαναγελάσω
Και κάθε μέρα για μια στιγμή θα ξανασκέφτομαι εσένα
Την απαλή φωνή της θάλασσας
Την ανάσα της βροχής, που θα πέφτει
πάνω στο σώμα μου, ποτίζοντας
το λουλούδι που μεγαλώνει μέσα μου
Και θα ξαναγελάσω
Και κάθε μέρα για μια στιγμή θα ξανασκέφτομαι εσένα
Πως να πω ότι έχεις σπάσει σε χίλια κομμάτια
κάθε γωνίτσα του κορμιού μου?
Ότι η ζωή μου άξαφνα καταστράφηκε?
Τώρα που όλα ήταν τέλεια
Και κάτι παραπάνω απ' αυτό
Μου ρούφηξες το μυαλό και μιλούσες για το βάρος
του κορμιού μου
που μετατράπηκε σε ποτάμι
Του κορμιού μου
που μετατράπηκε σε ποτάμι
Πάντα θα θυμάμαι
Την απαλή φωνή της θάλασσας
και θα μυρίζω ξανά τη βροχή που θα πέφτει
πάνω στο κορμί μου, ποτίζοντας
το λουλούδι που μεγαλώνει μέσα μου
Και θα ξαναγελάσω
Και κάθε μέρα για μια στιγμή θα ξανασκέφτομαι εσένα
Την απαλή φωνή της θάλασσας
Την ανάσα της βροχής, που θα πέφτει
πάνω στο σώμα μου, ποτίζοντας
το λουλούδι που μεγαλώνει μέσα μου
Και θα ξαναγελάσω
Και κάθε μέρα για μια στιγμή θα ξανασκέφτομαι εσένα