on ağır çizme
yerler kan içinde
uygun adım yürüyor
bu beş savaşçı
onlar için önemi yok
ne kadar yaralı olduklarının
düşman kılıçlarıyla vurulmuş
kemiklerine kadar acı çekiyorlar
özlenen intikam
kanla alındı
hiç acımadan
hiç acımadan
çekiç gibi çakılan
acıyı yadsıyarak
vurulup ölen atlardan
düşerken çektikleri
zayıflık işareti yok
hala dikkatliler
bir iz bile yok
gözlerinde pişmanlığın
insanları öldürdüler
kurtları etle beslediler
ve şimdi bu toprağı
terk ediyorlar yan yana
şimdi eve dönerken
pişman olmadan savaşan beş savaşçı
beş cesur adamın bu hikayesi
her zaman anlatılacak
yalnızca acı kalıyor
yalnızca yalnız kadınlara
çocuklar dert yanıyor
bundan sonra korkuyla yaşamaktan
hiç kimse kalmadı geride
ne ev ne çiftlik
zarar görmemiş bir Hristiyan
kiliseleri alev alev yanmış
çelikleri kızıl kızıl parlıyor
düşmanların kanından
zaferi anlatırcasına
tanrılardan armağan
onlar dönerken
kanayarak ve gururlu
ufuk yanıyor
ve şarkı yüksek sesle çalınıyor