Geçecek, bu gece geçecek
Ve belki (sonra) geri döneriz, birbirimizi sevdiğimiz zamanlara
Delireceksin, delireceğini biliyorum
Çünkü zaman bize yetmiyor
Hiçbir zaman hiçbir şey bize yetmiyor
İkimizin de (ruhunun) derinlerinde aşk var
Aptalca kelimeler kullanıyoruz
Çünkü asıl bunun bizi incitmeyeceğini düşünende aptallık
Biz uzak ama yakınız, birçok işe yaramaz, gururlu girişimle birlikte...
(Aşk) belki gelir, yarın
Biz derinlerde aynıyız
Ve belki ararsın ellerimi
Sadece tek bir günlüğüne bile olsa
Hayatımdan* çıkıp gitme
Seni ne izleyebiliyor, ne de durdurabiliyorum
Belki bir gün anlarsın
Nelere değdiğini
Benim için dünyalara değersin
Bağıracaksın, yağmurun sessizliğine (inat)
Bu kırgınlıktan ve biraz da baş ağrısından, yamuk bir temel üzerinde olan
Sana diyeceğim ki, biz aynıyız gördüğün gibi
Temelimiz olmadan ayakta duramayız
Artık çok geç ve sen planlar yapmak (gitmek) istiyorsun
Kalbin senin tek el çantan çünkü orada saklıyorsun nefret ettiğim tüm yeteneklerini
Ve aşık olduğum tüm bu farklılıklarını
Kırgın bir sesin parçaları, benim bir kez daha canımı acıtıyor
Ama (aşk) belki gelir, yarın
Biz derinlerde aynıyız
Belki benim ellerimi ararsın
Sadece tek bir günlüğüne bile olsa
Hayatımdan çıkıp gitme
Ne seni izleyebiliyor ne de durdurabiliyorum
Ve belki anlarsın, nelere değdiğini
Benim için dünyalara değersin
Ama (bir gün) ben orada olmayacağım ve göreceksin
O kadar basit olacak ki!
Kayıp gitmek
Sonra da kimi istersen onun kollarına düşmek
Hayatımdan çıkıp gitme
Seni ne izleyebiliyor ne de durdurabiliyorum
Ve belki anlarsın, nelere değdiğini
Sana dünyaları verebilirim, yüreğimdeki dünyaları...**