Gdybym nie miał Ciebie,
to z kim toczyłbym spory?
Gdybym nie miał Ciebie,
słońce nigdy nie wzeszłoby.
Gdybym nie miał Ciebie,
jak wyglądałoby moje życie?
Gdybym nie miał Ciebie,
i tak sam bym Cię szukał.
Gdybym nie miał Ciebie,
to z kim jadałbym kolacje?
Z kim dzieliłbym dobro
i chleb mego serca?
Gdybym nie miał Ciebie,
zawsze byłbym sam,
bo u mego boku
nie może być żadnej innej.
Tylko Ty co noc potrafisz pogasić wszystkie światła na niebie,
by kochać się ze mną.
Pieścisz mnie w ciemnościach, przytulasz i całujesz moje myśli,
a ja przestaję się bać, że mogę Cię stracić.
Powolutku wstajesz ze wstydem tej, która wciąż jest naga,
bierzesz księżyc w swe dłonie
i przynosisz mi go.
Gdybym nie miał Ciebie,
i tak bym na Ciebie czekał,
a jeśli nie istniałabyś,
być może bym Cię wymyślił.
Gdybym nie miał Ciebie,
nie płakałbym z miłości,
bo nie chciałbym zmoczyć łzami
mych oczu przez inną.
Tylko Ty co noc potrafisz pogasić wszystkie światła na niebie,
by kochać się ze mną.
Pieścisz mnie w ciemnościach, przytulasz i całujesz moje myśli,
a ja przestaję się bać, że mogę Cię stracić.
Powolutku wstajesz ze wstydem tej, która wciąż jest naga,
i bierzesz księżyc w swe dłonie.
Jesteś jedyną, następnej nigdy nie będzie.
Jesteś niekończącym się dobrem.
Każdy dzień zaczyna się Twym pierwszym pocałunkiem
i kończy dopiero, gdy pocałujemy się dwa razy.
Budzę się w łóżku i patrzę na Ciebie odmierzając czas,
z nadzieją
na kolejny dzień z Tobą.
Budzę się w łóżku i patrzę na Ciebie odmierzając czas,
z nadzieją
na kolejny dzień z Tobą.