[Στροφή 1]
Τριγυρνώ με το κεφάλι μου κατεβασμένο
αλλά δεν μπορώ να κρυφτώ φορώντας αυτά τα ψηλοτάκουνα
στο κέντρο της πόλης,μέσα στο πλήθος
αλλά στο μυαλό μου είσαι μόνο εσύ
είμαι ντυμένη στη τρίχα,η καρδιά μου είναι ένα χάλι όμως
έχεις τα δικά σου και εγώ τα δικά μου
είναι άδικο που ακόμα νοιάζομαι
και αναρωτιέμαι που είσαι απόψε
[Προ-ρεφραίν]
Σκέφτομαι πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά
αλλά ίσως να το χάσαμε
Σκέφτομαι πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά
θα μπορούσε ,θα μπορούσε
[Ρεφραίν]
θα έπρεπε να ήμασταν εμείς,
θα έπρεπε να ήμασταν μια φωτιά,θα έπρεπε να ήμασταν η τέλεια καταιγίδα
θα έπρεπε να ήμασταν εμείς,
θα μπορούσαμε να είμαστε κάτι αυθεντικό,τώρα πια δεν θα μαθουμε ποτέ στα σίγουρα
ήμασταν τρελοί μα συνάμα απίστευτη
μωρό μου το ξέρουμε και οι δυο
πως θα έπρεπε να ήμασταν εμείς,
θα έπρεπε να ήμασταν εμείς
[Στροφή 2]
Πίσω και μπρος σαν μια διελκυστίνδα
για ποιό λόγο συμβαίνουν όλα αυτά? τα θέλω πίσω?
έχω ακόμη μια μικρή φλόγα για σένα
ακομα και αν με τρελαίνεις
που και που προσποιούμαι
πως είσαι εσύ όταν κλείνω τα μάτια μου
έχεις τα δικά σου και εγώ τα δικά μου
αλλα αναρωτιέμαι που είσαι απόψε
[Ρεφραιν]
[Γεφυρα]
ω ω ω ω
θα έπρεπε να ήμασταν εμείς
ω ω ω ω ω
[Προ-ρεφραιν]
[Ρεφραιν]
Ω ω ω
θα έπρεπε να ήμασταν εμείς