Bir an ayırıp buzları eritelim,
Böylece niyetlerim bilinsin.
Görüyorsun, senin acı çekmeni izlerken acıyorum.
Lanetlenmiş bir yalnız olmak nasıl bir histir bilirim.
Benim de kendi hikaye kitabım[1] var.
Görmüyor musun
Ben senin gururunum
Zenginliğin elçisi
İhtiyaçların gidericisi
(ve doğru olduğunu biliyorsun)
Ben senin savaşınım
Güçlüyü silahlandıran
Zayıfı iyileştiren
Beni ismimle bil
Ateşin Çobanı
Yani, sana cenneti söz verebilirim
Dizlerinin üstünde hizmet etmene lüzüm yok
Ve en karanlık saatlerde kaybolduğunda
Bir an ayır ve bana kimi gördüğünü söyle
Sana kim olmaman gerektiğini söylemeyeceğim
Şimdi biliyorsun
Ben senin gururunum
Zenginliğin elçisi
İhtiyaçların gidericisi
(ve doğru olduğunu biliyorsun)
Ben senin savaşınım
Güçlüyü silahlandıran
Zayıfı iyileştiren
Beni ismimle bil
Ateşin Çobanı
Haçın havarisi, çile çeken şampiyon
Kendini kefaretin[2] krallığına daldır
Zihnini kutsalların zincirleriyle güçlendir
Ateşin Çobanı'na doğru yol al
Zamanın çağlarından beri (zaman, zaman, zaman)
Ben öfkemle bilindim (nefret, nefret, nefret)
Ama ben basit seçimlerin tüccarıyım
Benim için asla çok geç değil
Ben senin gururunum
Zenginliğin elçisi
İhtiyaçların gidericisi
(ve doğru olduğunu biliyorsun)
Ben senin savaşınım
Güçlüyü silahlandıran
Zayıfı iyileştiren
Ben senin nefretinim
Ben senin suçluluğunum
Ben senin arzunum
(ve doğru olduğunu biliyorsun)
Ben senin yasanım
Ben senin yaranım
Ben senin güveninim
Beni ismimle bil
Ateşin Çobanı