Zij weet hoe zij jouw ziel moet binnendringen
Zij kon een bres slaan in de muren van Jericho
Zij kon je doen vallen als ongerepte sneeuw
Zij heeft een lach die jou de dingen doet vergeten
Waar jij net aan zat te denken
't Is net of het me binnenste buiten keert
Tracht ik het te verbergen, dan weet zij 't aan het licht te brengen
Ik voel me zo naakt, zo volkomen blootgesteld
't Is zo onverklaarbaar hoe zij ieder deel van mij schijnt te kennen
Ik voel me wakker geschud alsof iedereen het weet
Wanneer zij mij, als geen ander, aanraakt dan kan geen ander hetzelfde voelen als ik / Ja, zij weet een manier
En zij weet hoe zij het heftige in mij moet temmen
Kalm en ingetogen
Ga ik ten onder in haar gemijmer / En ik kan niet ontsnappen,
zij weet hoe zij mij tot staan moet brengen
Ik voel me zo naakt, zo volkomen blootgesteld
't Is zo onverklaarbaar hoe zij ieder deel van mij schijnt te kennen
Hé, ik voel me wakker geschud alsof iedereen het weet
Wanneer zij mij, als geen ander, aanraakt dan voelt geen ander net zoveel als ik / O, omdat zij weet hoe 't moet
O zij komt tot mij als regen door mijn raam
En zo zeker als de dag verglijdt in de nacht, geef ik me over
Zij weet hoe 't moet
Ik voel me zo naakt, zo volkomen blootgesteld
't Is zo onverklaarbaar hoe zij ieder deel van mij schijnt te kennen
Hé, ik voel me wakker geschud alsof iedereen het weet
Wanneer zij mij, als geen ander, aanraakt dan voelt geen ander net zoveel als ik / O, omdat zij weet hoe 't moet, hoe 't moet
Onverklaarbaar hoe zij ieder deel van mij schijnt te kennen
O, ze krijgt 't voor elkaar, ze weet hoe 't moet
O, o, o, ze weet hoe 't moet . . .