Πρόσεχε, αγαπητή καρδιά
Άπαξ και χωρίσει, δεν μπορεί να ακουμπήσει ούτε εμένα ούτε εσένα
Ντυμένοι σαν ένα
Ο λύκος θα προδώσει τον αμνό
Παρέσυρε αυτούς που ατενίζουν
Οι λεπίδες στο αποπλανητικό σου δέρμα
Στο λιβάδι των αμαρτολών σου σκέψεων
Κάθε λουλούδι είναι τέλειο
Στον παράδεισο με ευχαρίστηση στοιχειωμένος από φόβο
Μια αμαρτία για αυτόν
Εσωτερική επιθυμία
Ένα φλεγόμενο πέπλο
Για τη νύφη, που την αγαπάει τόσο πολύ
Μια αμαρτία για αυτόν
Εσωτερική επιθυμία
Ερωτεύομαι το κατασκότεινό σου δέρμα
Είμαι ο Έκπτωτος
Εσύ είσαι ό,τι περιέχουν οι αμαρτίες μου
Η λαγνεία δεν τόσο δημιουργική
Όσο είναι η ανακάλυψή της
Στον παράδεισο με ευχαρίστηση στοιχειωμένος από φόβο
Μια αμαρτία για αυτόν...
Ευλόγησέ με, γδύσε με
Διάλεξε τη λεία σου με πονηρό τρόπο
Θεέ πρέπει να εξομολογηθώ...
... Πραγματικά φθονώ τους αμαρτωλούς