Ze is misschien het gezicht dat ik niet kan vergeten
Een spoor van genot of spijt
Misschien mijn rijkdom of
de prijs die ik moet betalen
Ze is misschien het lied dat de zomer zingt
Misschien de kilte die de herfst brengt
Misschien honderd verschillende dingen
In het verloop van een dag
Ze is misschien de schoonheid of het beest
Misschien de honger of het feest
Kan elke dag veranderen
tot hemel of tot hel
Ze is misschien de spiegel van mijn dromen
Een glimlach die weerspiegelt in een stroom
Ze is misschien niet wat ze lijkt
Daar binnen in haar schulp
Zij lijkt altijd gelukkig in gezelschap
Haar ogen zo besloten en zo trots
Niemand mag ze zien
als ze huilen
Ze is misschien de liefde die niet mag hopen dat het blijft
Komt naar mij toe uit schaduwen van weleer
Die ik me herinner tot de dag waarop ik sterf
Zij is misschien de reden dat ik blijf bestaan
Het waarom en waarvoor ik verder leef
De persoon om wie ik geef
In zware en regenachtige jaren
Ik, ik aanvaard haar lach en haar tranen
En maak ze allemaal mijn souvenirs
Want waar zij gaat daar moet ik zijn
De zin van mijn leven is zij