Мы раслі разам,
Мы былі тут заўжды.
Басанож улетку.
Хварэлі ў непагадзь.
Яна навучыла мяне, што ўсё,
Быццам чараўніцтва і каханне, -
Безліч забытых слоў.
Але зараз,
Яна тут больш не жыве.
Яе няма, яна сышла.
Яна больш тут не жыве.
Мне шкада, што ўсё так выйшла.
Мне шкада, што так атрымалася.
Эй
Яна апраналася, быццам мастак -
Вулічная жаночая версія Пікаса, - і я
Я буду памятаць лёгкасць нябёсаў у яе смеху.
І водар яе салодкага парфюму,
Калі мы кахаліся пад жнівеньскім маладзіком.
Але зараз,
Яна тут больш не жыве.
Яе няма, яна сышла.
Яна больш тут не жыве.
Мне шкада, што ўсё так выйшла.
Мне шкада, што так атрымалася.
Шкада!
Але зараз, [яна тут больш не жыве]
Яе няма, яна сышла.
[Яна тут больш не жыве]
Яна з'ехала адсюль даўно, ужо даўно
[Яна больш тут не жыве].
Яна знялася з месца, пакінула дом,
[Яна тут больш не жыве]
Мне шкада, што ўсё так выйшла.
Мне шкада, што так атрымалася.
Гэта ўсё.
Яна тут не жыве,
Бывай-бывай
[больш не жыве][больш не жыве]
Мая маленькая, бывай
[больш не жыве][больш не жыве]
Прабач мне зараз
[больш не жыве]
Вельмі шкада цяпер
[больш не жыве]
эй-эй!