قلبم حداقل به اندازه یک تن سنگینی می کند
یک ارتش بر سر من پا می کوبد
شاید روزی از خواب بیدار شده و متوجه بشوم
که تمامی زندگیم رویایی بیش نبوده
و بلکه بدون تو حالم بهتر باشد
تو همینجا مرا با تمام افکارم ترک کردی
می توانستم میلیونها کلمه نبویسم،
یا میلیونها کیلومتر راه بروم،
(حتی) بر روی شیشه های شکسته میخوابیدم،
فقط برای از دست ندادن لبخندت.
من بخاطرت تمام دنیا را گشتم،
خاطرات را انباشتم،
آه چه کار پوچی!
تا برایت زیبایی بدست آورم
تا برایت شادی بدست آورم،
ایکاش می توانستم پسربچه کوچکی باشم.
سکوتی که قولش را به من داده بودی کجاست؟
چرا این مسافت انقدر نزدیک به نظرم می آید؟
چرا خشم تو هنوز می تواند مرا آزار دهد؟
چرا چشمانت از من می گریزند؟
بگذار از تو سپاسگزار باشم بخاطر تمام چیزهایی (حس هایی) که به من بخشیدی،
بابت هرکاری که در حقم کردی متشکرم،
بابت آخرین حرفی که می خواهم بزنم مرا ببخش:
دلتنگت هستم و آرزو دارم این ترانه را بشنوی!
من بخاطرت تمام دنیا را گشتم،
خاطرات را انباشتم،
آه چه کار پوچی!
تا برایت زیبایی بدست آورم
تا برایت شادی بدست آورم،
ایکاش می توانستم پسربچه کوچکی باشم.
دارم بخاطرت می میرم، نمی توانی بینی؟
بخاطرت دروغ می گویم تا آزاد بشوم!
بخاطرت گرسنگی می کشم، چون (بی تو) توانایی خوردن ندارم
بخاطرت به طرز خفت باری از میان رفتم