Karanlıkta pirouette dönüşü yapıyorum*
İçimdeki yıldızları görüyorum
Yorgun mekanik bir kalp
Şarkı sona erinceye dek çarpıyor
Biri bir ışık çakıyor
İçimdeki korkudan donmuş haldeyim
Biri bana hem kendimi hayatta hissettiriyor
Hem de beni kırıyor
Bu yüzden beni bu çizgiden ayırın
Sersemlemiş halde, sonu gelmez bir şekilde dönüyorum
Biri bana kendimi hem hayatta hissettiriyor
Hem de beni kırıyor
Beni kırıyor!
Biri bana kendimi hem hayatta hissettiriyor
Hem de beni kırıyor!
Ah şu saatin mekanizması konuşabilseydi,
Bu kadar yalnız olmazdım
Her mıknatısı ve yayı yakarak
Bilinmeyene doğru dönelim (döne döne ilerleyelim)
Biri bir ışık çakıyor
İçimdeki korkudan donmuş haldeyim
Biri bana hem kendimi hayatta hissettiriyor
Hem de beni kırıyor
Bu yüzden beni bu çizgiden ayırın
Sersemlemiş halde, sonu gelmez bir şekilde dönüyorum
Biri bana kendimi hem hayatta hissettiriyor
Hem de beni kırıyor
Eğer camı kırarsam, sonra uçmak zorunda kalırım
Eğer derinlere dalarsın, kimsecikler beni tutamaz
Değişmekten korkuyorum, günler hep aynı
Dünya dönüyor ama yalnızca yağmurda
Eğer camı kırarsam, sonra uçmak zorunda kalırım
Eğer derinlere dalarsam, kimsecikler beni tutamaz
Değişmekten korkuyorum, günler hep aynı
Dünya dönüyor ama yalnızca yağmurda
(Yalnızca...)
Biri bir ışık çakıyor
İçimdeki korkudan donmuş haldeyim
Biri bana hem kendimi hayatta hissettiriyor
Hem de beni kırıyor
Bu yüzden beni bu çizgiden ayırın
Sersemlemiş halde, sonu gelmez bir şekilde dönüyorum
Biri bana kendimi hem hayatta hissettiriyor
Hem de beni kırıyor!
Beni...!
Beni kırıyor!
Biri bana hem kendimi hayatta hissettiriyor
Hem de beni kırıyor!