شتک [Shatak] lyrics

شتک زده‌است به خورشید، خون‌ِ بسیاران‌

بر آسمان که شنیده‌است از زمین باران‌؟

دریده شد گلوی نی‌ زنان عشق‌ نواز

به نیزه‌ ها که بریدندشان ز نیزاران‌

نسیم نیست‌، نه‌! بیم است‌، بیم‌ِ دار شدن‌

که لرزه می‌ فکند بر تن سپیداران‌

سراب امن و امان است این‌، نه امن و امان‌

که ره زده‌ است فریبش به باورِ یاران‌

چو چاه‌ِ ریخته آوار می‌شوم بر خویش‌

که شب رسیده و ویران‌ ترند بیماران‌

برای من سخن از «من‌» مگو به دلجویی‌

مگیر آینه پیش ز خویش بیزاران‌

کجا به سنگرس دیو و سنگبارانش‌

در آبگینه حصاری شوند هشیاران‌؟

شتک زده‌است به خورشید، خون‌ِ بسیاران‌