Η μητέρα μου ανέκαθεν με συμβούλευε να μην προτρέχω,
να μην βιάζομαι να κόψω πράγματα
αλλιώς κάποιον θα τραυματίσω.
Με συναινούσε να σκέπτομαι πριν πράξω,
να κατανοώ τι λέγω και να προσέχω τους φίλους τους καλούς.
Να ακολουθώ την πεπατημένη. Ούτε που κατανοούσα τις συμβουλές της:
"Οι ριψοκίνδυνες αποφάσεις έχουν τις συνέπειες τους."
Μάλλον αυτό έπρεπε να το διαπιστώσω αργότερα στην πράξη.
"Οι ριψοκίνδυνες αποφάσεις έχουν τις συνέπειές τους."
Κάθε μου τραύμα ισοδυναμεί και με μια πραγματική εμπειρία μου.
Έπρεπε να είχα κινηθεί εκ του ασφαλούς εξ αρχής.
Σε αγάπησα τόσο εύθραυστα όσο και ένα κτίριο από χαρτιά
και συναίνεσα στην κατάρρευση αυτής της σχέσης.
Όμως όλα όσα εγώ αδυνάτησα να κατανοήσω,
ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα θα φανταζόμουν
ότι συνέβαλαν πλήρως στη διαμόρφωση μου.
"Να αφιερώσεις τη ζωή σου στα χειρόγραφα
και όχι στα τσιγάρα,
διότι θα μετανιώσεις που έχασες αυτά τα πολύτιμα χρόνια."
Να ακολουθώ την πεπατημένη. Ούτε που κατανοούσα τις συμβουλές της:
"Οι ριψοκίνδυνες αποφάσεις έχουν τις συνέπειες τους."
Μάλλον αυτό έπρεπε να το διαπιστώσω αργότερα στην πράξη.
"Οι ριψοκίνδυνες αποφάσεις έχουν τις συνέπειές τους."
Κάθε μου τραύμα ισοδυναμεί και με μια πραγματική εμπειρία μου.
Όλοι κάποια στιγμή πέφτουμε
και κατορθώνουμε να ζήσουμε.
Μαθαίνουμε ότι ενδυναμωνόμαστε απ'ό,τι δεν μας σκοτώνει.
Όλοι κάποια στιγμή πέφτουμε
και κατορθώνουμε να ζήσουμε.
Μαθαίνουμε ότι ενδυναμωνόμαστε απ'ό,τι δεν μας σκοτώνει.
Να ακολουθώ την πεπατημένη. Ούτε που κατανοούσα τις συμβουλές της:
"Οι ριψοκίνδυνες αποφάσεις έχουν τις συνέπειες τους."
Μάλλον αυτό έπρεπε να το διαπιστώσω αργότερα στην πράξη.
"Οι ριψοκίνδυνες αποφάσεις έχουν τις συνέπειές τους."
Κάθε μου τραύμα ισοδυναμεί και με μια πραγματική εμπειρία μου.
Όλοι κάποια στιγμή πέφτουμε
και κατορθώνουμε να ζήσουμε.
Μαθαίνουμε ότι ενδυναμωνόμαστε απ'ό,τι δεν μας σκοτώνει.
Όλοι κάποια στιγμή πέφτουμε
και κατορθώνουμε να ζήσουμε.
Μαθαίνουμε ότι ενδυναμωνόμαστε απ'ό,τι δεν μας σκοτώνει.