بر گیسویت ای جان، کمتر زن شانه
چون در چین و شکنش دارد دل من کاشانه (۲)
بگشا ز مویت، گرهی چند ای مه
تا بگشایی گرهی شاید ز دل دیوانه (۲)
دل در مویت، دارد خانه
مجروح گردد؛ چو زنی هر دم شانه (۲)
بر گیسویت ای جان ، کمتر زن شانه
چون در چین و شکنش دارد دل من کاشانه (۲)
بگشا ز مویت، گرهی چند ای مه
تا بگشایی گرهی شاید ز دل دیوانه (۲)
دل در مویت، دارد خانه
مجروح گردد چو زنی هر دم شانه (۲)
در حلقه‌ی مویت، بس دل اسیر است
بینم خونین‌دل این و آن، سر هر دندانه (۲)
بر گیسویت ای جان، کمتر زن شانه
چون در چین و شکنش دارد دل من کاشانه (۲)
بگشا ز مویت، گرهی چند ای مه
تا بگشایی گرهی شاید ز دل دیوانه (۲)
دل در مویت، دارد خانه
مجروح گردد؛ چو زنی هر دم شانه (۲)
در حلقه‌ی مویت، بس دل اسیر است
بینم خونین‌دل این و آن، سر هر دندانه (۲)
دل در مویت، دارد خانه
مجروح گردد؛ چو زنی هر دم شانه (۲)