شکفته غنچهی مهتاب تو بهشت شالیزاران
سنبله میرقصد به ناز با سرود شالیکاران
شالیزار سبز و بیدار، پیرهن عروس پوشیده
عطر خاک، عطر مهتاب، عطر تازهی امیده ، آه
لای لایی، لای لایی شالیزار امید مایی
لای لایی، لای لایی شالیزار نور خدایی
کم کمک مهتاب شالی میرود تا سحر بیاید
شالیزار در انتظار تا که خورشید در بیاید
شالیزار سبز و بیدار، پیرهن عروس پوشیده
عطر خاک، عطر مهتاب، عطر تازهی امیده، آه
لای لایی، لای لایی شالیزار امید مایی
لای لایی، لای لایی شالیزار نور خدایی
وای گلُم کجا کوچ کنیم از دیار خوب خومون
وای خدا نذا بَشینه خاک غریبی بهمون
خون می دُم، رویِ خاکُ، خاک خومون آی طلایَ
جون می دُم، غم ندارُم، بالاسر مویَ خدایَ، آه
لای لایی لای لایی چه خوشه بَلاتِ خومون
لای لایی لای لایی دشمنُم میبینم پشیمون
شِمشیری که خومُ بستُم می کَشُم به روی دشمن
موخوم با اسب کهرُم میتازُم بَسوی دشمن
اسبَ پیر، زینُ، برگُم، یار قشنگُم تفنگُم
چکمه و شمشیرُم، قِطار قِطار فِشنگُم، آه
لای لایی لای لایی چه خوشه بَلاتِ خومون
لای لایی لای لایی دشمنُم میبینم پشیمون