Νερά βαθιά
γαλάζια βαμένα
κυλούν απαλά
από μένα σε σένα
Όλο χρώμα φωνή
με τόνους ζωηρούς
η δύναμη η κρυφή
της επιφανούς κρύσταλο-γαλανής
Και κάτω απ' την αστροφεγγιά
απ' το φεγγάρι τ'ασημί
τ΄ άτια τ' άγρια
καλπάζοντας έχουν σπίτι 'ρθει
Μίλια χωριστοί
μα κι έτσι συνυφασμένοι
θέλω να σκέφτομαι μαζί
πως 'μαστε καθισμένοι
Κι άσε τη ψυχή
κι άσε τον στοχασμό
απαλά να νανουριστεί
απ΄όσα μπρος σου έχεις δω
Τόσοι πολλοί στην στεριά
και η μακρυνή γη
τις θάλλασες ενώνουν να
με φέρουν όπου 'σαι συ
(Επανάληψη τριών πρώτων στροφών)