ستارهٔ سهیل [Setaareye Soheyl] [Kurdish [Sorani] translation]

ستارهٔ زیبای سهیلی

آخر چرا دوری از ما خیلی

هر دم که می‌درخشی شبانه

من می‌شوم بی‌تاب و دیوانه

تو همان لبخندی بر لبانم

تو همان اشکی بر دیدگانم

تو ای جانِ جانم

بی‌تو تنها می‌مانم

تو ای جانِ جانم

بی‌تو تنها می‌مانم

تک‌برگِ سبزِ باغِ انارم

من یه درختم که ریشه ندارم

در این اندوهِ سردِ مه‌آلود

تویی تنها یادگارِ بهارم

بیا تا در آغوشَت بگیرم

بیا تا در آرزویَت نمیرم

تو ای جانِ جانم

بی‌تو تنها می‌مانم

تو ای جانِ جانم

بی‌تو تنها می‌مانم

یادش به خیر آن عصرِ بارانی

که مِهرت آمد در دلْ مِهمانی

شادمان و خندان و مستانه

کردی تو در قلبِ من کاشانه

رفتی و گفتی با مهربانی

نمی‌توانی با من بمانی

تو ای جانِ جانم

بی‌تو تنها می‌مانم

تو ای جانِ جانم

بی‌تو تنها می‌مانم