Սերս վանքում Տաթևի [Serys vanqum Tatevi] lyrics

Սերս վանքում Տաթևի` մոմեր վառած կաղոթեր,

Մոտեցա, որ համբուրեմ, ասաց` տղա, ամոթ է:

Ասի` երդվիր քո սերն եմ, սրբի դուռը անարատ,

Առնեմ նազուկ ծոցիկիդ խնկաբույրը անարատ:

Սարեր ձորեր վկա են,

Հանդ ու չոլեր վկա են,

Ախս մինչ երկինք հասավ,

Երկնի աստղեր վկա են։

Վանքի վառվող մոմերը շլացրին ինձ մի պահ,

Սրտիս խոսքը չավարտած, նայեմ, տեսնեմ նա չկա:

Ասի` աստվա՜ծ, փառքդ շատ, էս ինչ հրաշք երազ էր,

Չլինի՞ թե բախտն է իմ, գեղեցկության աստվածն էր:

Նորեն տեսա հանդեսում սրբուհուն իմ երազի,

Ասի` բախտս գտել եմ, կհասնեմ իմ մուրազին:

Ասես սիրտն ինձ նվիրեց, երբ աչքով սեր խոստացավ,

Սիրո թախիծն ինձ պատեց, երբ որ թողեց, հեռացավ:

Նա իր զմրուխտ թևերով բարձրունքները ինձ տարավ,

Ասաց` դու լավ կըերգես, թե մնաս սիրուս ծարավ,

Գուսան Աշոտ քո յարի սուրբ մաղթանքը կատարվեց,

Այնքան պիտի երգ հյուսես, երգ հյուսելով ցամաքես:

Սարեր ձորեր վկա են,

Հանդ ու չոլեր վկա են,

Ախս մինչ երկինք հասավ,

Երկնի աստղեր վկա են: