Δεν επιστρέφω
έτσι είπα κάποτε
και η ομίχλη καταβρόχθησε τα λόγια μου
και τα έκανε νερό
θα δώσω τα πάντα για να συνεχίσω το δρόμο
θα αφήσω πίσω
την απρόσεχτη ελευθερία μου
Δεν θα χάσω, στο ασήμι
εκείνη είνια μια
και μοναδική
Δεν είμαι ο εαυτός μου
εξαιτίας αυτου του ήρεμου και άγνωστου χειμώνα
απο τον οποίο εγω και σύ
δεν μπορούμε να υποφέρουμε ο ένας τον άλλον
και στον πόλεμο
δεν θα φθάσω ποτέ
το τρελό μου αστέρι
με οδηγεί σε κύκλους
Δεν θα χάσω, στο ασήμι
εκείνη είνια μια
και μοναδική
Και στα σύννεφα
ακίνητο το φεγγάρι, ντροπαλό φως
και στο οποίο έχουμε ανακατευτεί η πόλη και εγώ
τη φωνάζω δειλά
Δεν θα χάσω, στο ασήμι
εκείνη είνια μια
και μοναδική