Μια αλλόκοτη σιωπή σε καταλαμβάνει
όταν όλοι φεύγουν
Μένεις μόνος στον κόσμο
καθώς όλα γύρω σωπαίνουν
Πίστεψε με, αυτό το σπίτι δε θα μπορέσει να συνηθίσει
ποτέ να ζει χωρίς εσένα
Τώρα η απουσία σου βρίσκεται
εκεί από όπου έφυγες
Το σώμα μου έχει σίγουρα συνηθίσει τη μοναξιά
Ίσως να μπορέσω κι εγώ επίσης να αντέξω τη μοναξιά
Έστω κι αν είναι δύσκολο, θα τη ζήσω και θα τη μάθω
Το να ζω χωρίς εσένα είναι που με πονά
Ένας βαθύς φόβος πέφτει στην ψυχή μου
όταν οι τοίχοι μού φωνάζουν
Το σκοτάδι παίζει με το μυαλό μου
όταν οι σκιές χορεύουν
Πίστεψε με, δε θα μπορέσω να συνηθίσω
ποτέ να ζω χωρίς εσένα
Τώρα η απουσία σου περιφέρεται
στο σπίτι αυτό, από το οποίο έφυγες