Sensiz İstanbul'a Düşmanım [Polish translation]

od wypowiadania słów ogłuchły jakby

dziś się otworzyłem, rozmawiałem z twoją nieobecnoscią

jak jeniec,jak wrak, jak ja sam

uciekłem dziś od siebie, rozmawiałem sam z sobą

jak dziecko widząc swoją twarz po raz pierwszy

ujrzałem, sam siebie ujrzałem

lustro rozbiło się na kawałki

na kawałki ile by ich było, moja pani,

kiedy cię nie ma, ilu łez jest warte twoje imię

proszę, przyjdź, przyjdź, przyjdź

bez ciebie jestem wrogiem Stambułu

z porzuconych nadziei zrobiłem żagle

bez ciebie nie mogłem ani płynąć ani zostać

czy prawdzie były rzeczy których próbowałem się trzymać?

to, z czym się rozstałem, zostało dane jak prezent

uzależniony od przegrywania, jak dziecko

pospieszyłem się, wkurzyłem na siebie

lustro rozbiło się na kawałki

na kawałki ile by ich było, moja pani,

Kiedy cię nie ma, ilu łez jest warte twoje imię

proszę, przyjdź, przyjdź, przyjdź

bez ciebie jestem wrogiem Stambułu

lustro rozbiło się na kawałki

na kawałki ile by ich było, moja pani,

Kiedy cię nie ma, ilu łez jest warte twoje imię

proszę, przyjdź, przyjdź, przyjdź

bez ciebie jestem wrogiem Stambułu