Sözlərdən alacaqlı bir kar kimi
İçimi tökdüm bu gün, yoxluğunla danışdım
Tusdaq kimi,dağıntı kimi, özüm kimi
İçimdən çıxdım bu gün, içimlə danışdım
Üzünü ilk dəfə görən bir uşaq kimi
Gördüm özümü gördüm
Qırıldı güzgüm param parça
Param parça oldu nə varsa qadınım
Yoxluğunda neçə damla göz yaşı edər adın
Nə olar, gəl, gəl, gəl
Mən sənsiz İstanbula düşmanam
Kəsdiyim ümidlərdən yelkənlər düzəltdim amma
Yoxluğunuda nə itirə bildim nə də qaldım
Həqiqətmiydi tutmağa çalışdıqlarım
Hədiyə bəzəkləri verilmiş ayrılıqlarım
İtirməyə bağlanmış bir uşaq kimi
Susdum,özümə hirsləndim
Qırıldı güzgü param parça
Param parça nə oldu nə varsa qadınım
Yoxluğunda neçə damla göz yaşı edər adın
Nə olar gəl, gəl, gəl, gəl
Mən sənsiz İstanbula düşmanam
Qırırldı güzgü param parça
Param parça oldu nə varsa qadınım
Yoxluğunda neçə damla göz yaşı edər adın
Nə olar, gəl , gəl, gəl
Mən sənsiz İstanbula düşmanam