Sensiz Olmaz [Polish translation]

Jeden dotyk, westchnień sto,

Coś ostatnio ze mną źle.

Gdzie się podziać? Nie wiem, bo

Tkwię w tym smutku jak we mgle.

Pokazałaś kiedyś szczyt,

Dziś daleko jesteś stąd,

Oskarżyłaś mnie i – zgrzyt –

Nie poradził żaden sąd.

A jak sam, jak sam, jak sobie sam z tym radę dam?

Rozpalona piecze twarz, no i smak łez też już znam.

Dzień czy noc jest – kto to wie?

Miłość je za jedno ma,

Pory roku miesza dwie,

Zimą lato jeszcze trwa.

Lecz raz miłość łączy tak,

Potem nic przez wiele lat –

Czy ci czegoś było brak?

Mógłby więcej dać ci świat?

A jak sam, jak sam, jak sobie sam z tym radę dam?

Rozpalona piecze twarz, no i smak łez też już znam.