Ανάμεσα μας μπήκαν θάλασσες και βουνά
Δεν μπορώ να έρθω σου λέω...
Κι εσύ μου λες έλα.
Χιόνισε στους δρόμους και τα ίχνη καλύφθηκαν
Δεν μπορώ να βρω τον δρόμο λέω, ωφ, ωφ
Βρες τον μου λες.
Για σένα η αγάπη μας είναι απλά για φιγούρα, μην το πιστεύεις αυτό
Τι βάσανα άφησες πίσω σου, ωχ ωχ ,το ένα πίσω απ' το άλλο
Λείπεις εσύ και η Άγκυρα είναι έρημη,
Έρημη δίχως εσένα
Δεν μπορώ να σταματήσω λέω, ωχ ωχ...
Κι εσύ σταμάτα λες.
Αχ Kızıltuğ* μου άνοιξη ή καλοκαίρι έχουμε;
Ποιά πένα ωχ,ωχ έγραψε το δικό μου πεπρωμένο;( την δική μου μοίρα;)
Αυτός που μου κάνει συντροφιά στα βάσανα μου (συνέταιρος στον πόνο μου) είναι το πονεμένο σάζι μου.
Δεν μπορώ να παίξω ωχ,ωχ...
Παίξε παίξε μου λες...