Όπως ο ήλιος καίει το πρόωπο και αφήνει στάχτες
παραδίνομαι όπως το λιωμένο χιόνι στον ήλιο
για χρόνια πίστευα ότι τα ήξερα όλα,
αλλά όχι τώρα πια
Μπορώ να μείνω όπως το βρόμικο νερό
με σπασμένα λόγια μέσα μου να διορθώσω
για χρόνια είχα παρατήσει τα πάντα για μένα,
αλλά όχι τώρα πια
Και νιώθω ότι δεν μπορώ να σε ξεχάσω πια
στις προσευχές που κρύβω
κάθε φορά γελάω και κλαίω
σκέφτομαι και λεώ ψέματα στον εαυτό μου
Και νιώθω ότι δεν μπορώ να σε ξεχάσω πια
κάθε φορά που έρχομαι πίσω
για να ξεκινήσω τη ζωή μου ξανά χωρίς εσένα
φαίνεται αδύνατον
Όπως το αποτυπομα στην άμμο σηκώνει σκόνη
ούτε το σκοτάδι δεν μπορεί να κύψει αυτή την ιστορία
σε κάθε στιγμή που σου έδωσα τα πάντα μου
αλλά όχι τώρα πια
Όπως το σπασμένο γυαλί,η καρδιά μου πονάει
η αγάπη σου είναι σαν συνεχής και πυκνός καπνός
για χρόνια πίστευα ότι ήξερα τα πάντα ,
αλλά τώρα όχι πια
Και νιώθω ότι δεν μπορώ να σε ξεχάσω πια
στις προσευχές που κρύβω
κάθε φορά γελάω και κλαίω
σκέφτομαι και λεώ ψέματα στον εαυτό μου
Και τώρα δεν μπορώ να σε ξεχάσω πια
κάθε φορά που έρχομαι πίσω
για να αρχίσω ξανά τη ζωη μου χωρίς εσένα
Αφήνω τις τελευταίες μου σκέψεις να φύγουν
και αυτό μ αφώνη ξέπνοη
και πονάει να το βλέπεις
Και νιώθω ότι δεν μπορώ να σε ξεχάσω πια
στις προσευχές που κρύβω
κάθε φορά γελάω και κλαίω
σκέφτομαι και λεώ ψέματα στον εαυτό μου
Και τώρα δεν μπορώ να σε ξεχάσω πια
κάθε φορά που έρχομαι πίσω
για να ξεκινήσω τη ζωή μου ξανά χωρίς εσένα
Φαίνεται αδύνατον
φαίνεται αδύνατον
φαίνεται αδύνατον
φαίνεται αδύνατον