Suma dreymir gull og græna skóga,
Og gráta þeir eiga ekki meir.
Með gallbragð í munni brosa beiskir,
Og bölva þar til sálin í þeim deyr.
Og Júdas er verðlaus lúser,
Sem lífinu hafnaði seigja þeir.
En mig dreymir aðeins þessa einu konu,
það er eldfimt loftið þar sem hún fer.
Það er gott að elska og eiga hennar hjarta,
Og hún elskar mig eins og ég er.
Jú, mig dreymir aðeins þessa einu konu,
Og allann þennann þokka sem hún ber.
Það er gott að elska og eiga hennar hjarta,
því hún tekur mér eins og ég er.
Jú, mig dreymir aðeins þessa einu konu,
Og allann þennann þokka sem hún ber.
Það er gott að elska og eiga hennar hjarta,
því hún tekur mér eins og ég er.
Jú, mig dreymir aðeins þessa einu konu,
Og allann þennann þokka sem hún ber.
Það er gott að elska og eiga hennar hjarta,
því hún tekur mér eins og ég er.
Og ég veit, hvar frelsið er að finna,
í faðmi 'ennar það bíður eftir mér.
Og það er vont að vera týndur,
í veröld sem engar hefur dyr.
Og fyrir þá, sem aldrei hafa elskað,
Hlýtur tíminn að standa kyrr.
En ég er ástfanginn,
Sem aldrei fyrr.