Αφέσου να πας στην ιδέα
Ότι τίποτα και κανείς δεν θα μας πάρει μακριά
Αυτή η απίστευτη αγάπη
Που κυνηγάει τα αστέρια και ξαναγεννιέται με τον ήλιο
Μία συνάντηση βλεμμάτων
Μία ανάσα βαθιά
Μετά να αφεθείς να παρθείς από τον άνεμο
Δεν είναι μόνο ποίηση
Αλλά είναι η ζωή σου που τυλίγει τη δική μου
Μία αλχημεία φυσική
Που κάνει τέλεια και μία μέρα φυσιολογική
Και εγώ ως άνθρωπο
Θα σε προστατέψω
Δίνοντάς σου το καλύτερο που έχω
Ανοίγω τα φτερά σε μία νέα ύπαρξη
Που θέλω να περάσω με σένα
Ενώ αντιλαμβάνομαι ότι τίποτα δεν έχει πια σημασία
Αν τώρα η αγκαλιά σου δεν υπάρχει
Είσαι μία σκέψη ιδιαίτερη σκέψη
Συγκίνηση και χρώμα
Είσαι μία νύχτα ανατολική
Το νησί μου μες τη θάλασσα
Αφέσου να λικνιστείς στην ιδέα
Ότι ήταν το πεπρωμένο
Να βρεις τον δρόμο
Δύο δρόμων διαφορετικών
Που ειδομένοι από ψηλά μετά ήταν δικοί μας
Μία συνάντηση των βλεμμάτων
Μία ανάσα βαθιά
Μετά να βυθίζεσαι ξανά στον κόσμο
Ανοίγω τα φτερά σε μία νέα ύπαρξη
Που θέλω να περάσω με σένα
Ενώ αντιλαμβάνομαι ότι τίποτα δεν έχει πια νόημα
Αν τώρα η αγκαλιά σου δεν υπάρχει
Πίσω στα μάτια σου
Υπάρχει μία μεγάλη ψυχή
Που πάλλεται από αγνή ενέργεια
Και σπρώχνει αφήνοντάς μου μέσα
Ένα χρώμα που τώρα δεν φεύγει πια μακριά
Είσαι μία σκέψη ιδιαίτερη
Συγκίνηση και χρώμα
Είσαι μία νύχτα ανατολική
Το νησί μου μες τη θάλασσα
Αφέσου να πας στην ιδέα
Ότι τίποτα και κανείς δεν θα μας πάρει μακριά
Αυτή η απίστευτη αγάπη
Που κυνηγάει τα αστέρια και ξαναγεννιέται με τον ήλιο
Ξαναγεννιέται με τον ήλιο