Sei solo tu [Belarusian translation]

Чаму ж -- спадоба?

У любым здарэнне…

Ні/Як пагляджу я, з якога б з боку мне...

Чаму цябе (з табой) – не/ня,

То -- горла “спазмам” (“спазм жжэ”)?

І дыханню -- не вярнуцца больш...

Чаму не спросіш... мяне прабачыць?

Калі абдымеш,

I стамлення не табе (Ды цябе то не гняце)...

Тады ты забіваеш

Ва мне мужчыну…

З нявіннай сціпласцю, якой няма ў цябе.

Ды толькі ты…

У маіх часах.

Больш і/ды больш (Проста больш) --

Ты ва мне.

Ты -- гэта ты!

Скажы ты мне, -- хто цяпер я душой табе?...

Што ты прыгожа (выдатна),

Што можаш ранiць,

Клапот не маеш (Табе ж не важна)...

Ці, можа быць, не ведаеш?

I потым хочаш ўвечар, любоў паведаць (у ложку легчы…)

Кожны раз, як гэта быў апошні раз...

Толькі ды ты!

У жэстах маіх...

З часам ўсё больш і больш...

Толькі ды ты…

ўнутр мяне (У душы).

I нябачна -- астатняе.

Так далёка вось,

Заваёы тваймі вачмi...

Потым потым ўсё (Бо, на потым ўсё//ўсё будзь потым -- хай)...

Ды толькі ты

У маіх днях, часах (…маiх).

Больш і/ды больш (Проста больш)

Ты ва мне.

Гэта як то’, “што казала мне” (“можаш ты казаць”), --

Толькі ты -- ўнутры мяне (у маёй душы)...

…х

________________________________

Чаму ты мне падабаешся?

У любым выпадку і…

Як я ні пагляджу, з якога бы з боку...

Чаму, калі няма цябе,

Тады спіраюць горла спазмы?

І дыханне мне не вяртаецца больш...

Чаму ты не папросіш... майго прабачэньня?

Але, калі ты мяне датыкаешся,

Ты ніколі не стамляешся (Цябе гэта не гняце нi як)...

І тады ты забіваеш

Мужчыну ва мне

З нявіннай сціпласцю, якой у цябе няма i нiколi…

Гэта толькі ты! --

У маіх днях і часу.

Усё больш і больш (Проста больш за ўсё)

Унутры мяне ты (У маёй душы…).

Гэта -- толькі ты!

І скажы мне, хто я цяпер для цябе ё-?...

Таму што і ты такая прыгожая (выдатная),

Што ты робіш мне балюча больлю,

Але ты не заклапочана і табе гэта не заўважна...

Ці, можа быць, ты нават ды не ведаеш,

Калі потым вечарам, нейкiм быць iм, ты хочаш заняцца любоўю (у ложку са мною удваіх забурыцца)…

Кожны раз, як гэта было б апошнім разам у жыцце нашiм сумесна...

Гэта -- толькі ты!

У маіх жэстах...

Усё больш і больш з часам...

Толькі ты!

Унутры мяне (У маёй душы).

Усё астатняе – нябачна ў гэта iмгненне.

Далёка цяпер тое то,

Што заваявана быць раней тваімі вачмямi...

Таму што яно -- усё потым быць потым...

Гэта -- толькі ты!

У мой час і маіх днях...

Усё больш і больш ва мне...

Гэта як раз тое, што ты казаць можаш мне, --

Толькі ты ўнутры мяне (у маёй душы -- змяёй жаданнаю)...