Sefinem gark oldu, dert deryasına,
Sahra-yı sinemi, sel aldı gitti.
Hasretkeş olmuştur dil leylasına,
Bülbül-teg zarımı gül aldı gitti.Kuy-ı cananıma varayım derdim.
Bir zaman zevk-i safa süreyim derdim.
Didar-ı dildarı göreyim derdim.
Nevbetim elimden, el aldı gitti.
Sahra-yı sineme dağlar çekilmiş.
Dal olmuş kametim, kaddim bükülmüş.
Yar yolunda nice ömrüm sökülmüş.
Gönlümün zülfünden tel aldı gitti.
Yarelerim sıra sıra sinemde,
Kan ağlar gözlerim daima nemde,
Âşıklar demişler devr-i kadimde,
Aklımı ruhları al, aldı gitti.
Bu dert derunumu her dem yareler.
Rakîa gaddar ciğerlerim pareler.
Ne felektir benim bahtım kareler.
Bağ-ı bostânımı dil aldı gitti.
Lütfüya ağlama Hüdâ kerimdir.
Dertlinin derdine Allâh alîmdir.
Sende dert var ise Mevla Hakimdir.
Sabr-ı bi-payanım yel aldı gitti.