Жолымызды таппайтындай,
Бізге сонша не болды?
Жүрегімізге белгісіздік үрей салды біздерге.
Әлеміме кіріп менің,
Көзіммен менің қарашы.
Сезімді болған арамызда,
Түсінші, жойғым келмейді.
Біз екеуіміз сендік оған,
Сенімді ол ақтаған,
Шындың пен өтіріктің арасында
Дұрыс жолы сол ғана.
Қарашы мен кіммін,
Белестерді асып өт,
Қолыңды сөзiп мен жаққа.
Жеңеміз деп оларға көрсетейік.
Ойымызды жинақта, барар жолды іздеп тап.
Бұл дүние қолымызда.
Бұл оның шегі емес қой.
Қорқыныш жанды әлсіретер,
Түзетуге жолы жоқ.
Қалайған сол өзгерісті
Түзететін өзіміз.
Мен әлеміңге кірмекпін,
Көзіңмен сенің қараймақпын.
Сезімді болған арамызда
Жоғалтын алмай тұрғанда, сені түсінгім келеді.
Сенімді тоқтатпаймыз,
Әрі қарай тырысуға тиіспіз.
Шындың пен өтіріктің шыңында
Көтеріле аламыз.
Қарашы мен кіммін,
Белестерді асып өт,
Қолыңды сөзiп мен жаққа.
Жеңеміз деп оларға көрсетейік.
Ойымызды жинақта, барар жолды іздеп тап.
Бұл дүние қолымызда.
Бұл оның шегі емес қой.
Тыныштықты кінәмді ала кетіп
Тыңдап отырмын.
Төзіміміз жетер ме,
Егер күші өріс алса?