Θυμάμαι,
έπεφταν τα φύλλα στο ''Σεν Ζερμέν'' *.
Ήταν ένας κρύος Νοέμβρης,
έφυγες μακριά και έχω ένα όνειρο.
Κανένας δεν ξέρει ποιός είμαι,
ίσως μπορείς να καταλάβεις.
Ο καθένας ξέρει τι είμαι
έξω στην μυστική χώρα.
Κανένας δεν ξέρει πόσο το προσπαθώ,
να μην πω άλλο ψέμα,
ο καθένας ξέρει πως στο τέλος
θα βρω μια μυστική χώρα.
Σε χρειάζομαι, σε νιώθω,
δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα τόσο καιρό.
Ξέρω πως είμαστε μακριά.
Θα μείνω σε αυτή την πόλη επειδή μου λείπεις τόσο.
Το νιώθω, το εννοώ,
το μυστικό που θα σου δείξω.
Και θα γυρίσω πίσω, το βλέπω.
H αγάπη μου δεν αρκούσε, μα μου λείπεις
Κανένας δεν ξέρει ποιός είμαι,
ίσως μπορείς να καταλάβεις.
Ο καθένας ξέρει τι είμαι
έξω στην μυστική χώρα.
Κανένας δεν ξέρει πόσο το προσπαθώ,
να μην πω άλλο ψέμα,
ο καθένας ξέρει πως στο τέλος
θα βρω μια μυστική χώρα.
Κανένας δεν ξέρει ποιός είμαι,
ίσως μπορείς να καταλάβεις.
Ο καθένας ξέρει τι είμαι
έξω στην μυστική χώρα.
Κανένας δεν ξέρει πόσο το προσπαθώ,
να μην πω άλλο ψέμα,
ο καθένας ξέρει πως στο τέλος
θα βρω μια μυστική χώρα.
Σε χρειάζομαι,
σε νοιώθω,
δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου για τόσο καιρό,
γιατι μου λείπεις τόσο..
Κανένας δεν ξέρει ποιός είμαι,
ίσως μπορείς να καταλάβεις.
Ο καθένας ξέρει τι είμαι
έξω στην μυστική χώρα.
Κανένας δεν ξέρει ποιός είμαι,
ίσως μπορείς να καταλάβεις.
Ο καθένας ξέρει τι είμαι
έξω στην μυστική χώρα.
Κανένας δεν ξέρει πόσο το προσπαθώ,
να μην πω άλλο ψέμα,
ο καθένας ξέρει πως στο τέλος
θα βρω μια μυστική χώρα.
Κανένας δεν ξέρει ποιός είμαι,
ίσως μπορείς να καταλάβεις,
ο καθένας ξέρει τι είμαι
έξω στην μυστική χώρα.