Λάμψε απλά,
το καντήλι μου σιγοκαίει
Γέννησέ με χαλαρά,
Μου φαίνεται ότι μου διαφεύγει το όνομά σου, γλύκα
Είναι αυτοκτονία να τακτοποιήσω όλες αυτές τις σκέψεις μέσα σε μια στιγμή
Έλα σ'ενα μέρος παράξενο
θα μιλήσουμε για τα παλιά, που δεν κατασκοπεύαμε
Κάποιος με αποκάλεσε Σεμπάστιαν
Κάποιος με αποκάλεσε Σεμπάστιαν
Δούλεψε μια ρίμα,
δώς μου λίγο χρόνο
ξάπλωσέ με, είσαι δική μου
Και είναι σε ολους μας γνωστό, ω ναι!
Η περσική λάμψη των ματιών σου,
τα χείλη σου, πορφυρα μπλέ, δεν βγάζουν ήχο ποτέ
Εσύ, τόσο gay με παριζιάνικα καπρίτσια, μπορείς να ξεφύγεις
Η άποψή σου για την κοινωνία, διαλύει το μυαλό μου, όσο τίποτα.
Πάρε με μακρυά, έλα μέσα, δες το μυαλό μου σε καλειδοσκόπιο
Κάποιος με αποκάλεσε Σεμπάστιαν
Κάποιος με αποκάλεσε Σεμπάστιαν
Δούλεψε μια ρίμα,
δώς μου λίγο χρόνο
ξάπλωσέ με, είσαι δική μου
Και είναι σε ολους μας γνωστό, ω ναι!
Δε θα τρέξεις να φύγεις, μωρό
μόλις ξεκινήσαμε μωρό, να συμβιβαζόμαστε
Σκουριασμένος σε ένα κομμωτήριο, η αγάπη είναι μια ιστορία που γίνεται και σήριαλ
Χλωμό αγγελικό πρόσωπο, πράσινη σκιά ματιών, υπερβολικό γκλίτερ
Καμιά εταίρα δε θα μπορούσε να ξεκινήσει να αποκρυπτογραφεί την λάμψη σου
Κάποιος με αποκάλεσε Σεμπάστιαν
Κάποιος με αποκάλεσε Σεμπάστιαν
Χόρεψε στην καρδιά μου, γέλα,
κάνε επιδρομή και ρίξε βελάκια, λα-ντι-ντι-ντα
Τώρα όλοι ξέρουμε, ω ναι!