Απόψε βγήκε η σελήνη
στους δρόμους σαν τρελή κι εκείνη
και με δυο μάτια δακρυσμένα
μου είπε πως δεν τη ρωτάς ποτέ για μένα
Θα ’θελα να’ξερα πού να’σαι
κι αν έχεις κάτι να θυμάσαι
και ψιθυρίζω μεσ’το κρύο
τόση αγάπη δεν τελειώνει μ’ένα αντίο
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
πλάι σου δε θα’μαι
όμως στο μυαλό μου θα γυρνάς
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
Θεέ μου πώς φοβάμαι
μήπως με τα χρόνια με ξεχνάς
Δε λέει η νύχτα να χαράξει
μα η καρδιά μου θα σε ψάξει
Μεσ’ του μυαλού μου τις κρυψώνες
εκεί που ζούνε οι αγάπες στους αιώνες
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
πλάι σου δε θα’μαι
όμως στο μυαλό μου θα γυρνάς
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
Θεέ μου πώς φοβάμαι
μήπως με τα χρόνια με ξεχνάς
Θα ’θελα να’ξερα πού να’σαι
κι αν έχεις κάτι να θυμάσαι
και ψιθυρίζω μεσ’το κρύο
τόση αγάπη δεν τελειώνει μ’ένα αντίο