Δε ρώτησες τι κάνω, πώς περνάω
στα δύσκολα δεν ήσουν πουθενά
και τώρα λες την πλάτη σου γυρνάω
μα αν ξεχνάς εσύ, η καρδιά μου δεν ξεχνά
Σε χρειάστηκα τις ώρες που ήμουν μόνος
και ο καημός μου ήταν θάλασσα πλατιά
στα λόγια μια ζωή έμενες όμως
αποκλείεται να άλλαξες καρδιά
Πού ήσουν τις στιγμές που σε ζητούσα
το δρόμο είχες χάσει για να `ρθείς
με λέγανε τρελό που σ’ αγαπούσα
μα είχαν δίκιο ότι και αν μου πεις