Да беше доволна една убава песна
За да заврне љубов
Ќе треба да ја пеат милиони,
Милиони пати
Ќе беше веќе доволно, ќе беше веќе доволно
Не ќе ни требаше толку многу
За да научиме да сакаме повеќе.
Да беше доволна една вистинска песна,
за да ги разубеди другите.
Ќе треба да ја пееме посилно
Бидејќи нѐ има многубројно
Да беше така, да беше така
Не ќе требаше да се бориме
За да бидеме подобро чуени.
Да беше доволно една добра песна
За да си подадеме рака.
Ќе треба да ја најдеме во срцето
Без да одиме далеку
Да беше веќе доволно, да беше веќе доволно
Не ќе имаше потреба да молиме за милост.
Посветено на сите оние кои
Се збркани
Посветено на сите оние кои
Немале никогаш ништо
И се секогаш изолирани
Посветено на сите оние кои
Чекаат
Посветено на сите оние кои
Остануваат сонувачи
И поради тоа се секогаш се поосамени.
Да беше доволна една голема песна
За да зборуваме за мир
Ќе можеше да ја наречеме по име
Додавајќи еден глас
И уште еден, и уште еден
Се додека не стане само една боја
Најведра од сите.
Посветена на сите оние кои се збркани
Посветена на сите оние кои се обиделе да измислат
Една песна за промена
Посветена на сите оние кои
Чекаат
Посветена на сите оние кои
Пораснале пред нивното време
И тоа време го затвориле во себе...
Во секоја смисла.
Верувале, трагале и посакувале
Да беше така, да беше така...
Верувале, трагале и посакувале...
Да беше така...