Όχι δεν μπορώ να μείνω εδώ άλλο πια
Δεν μπορείς να με κάνεις να κλάψω
Οπότε, θα σε αφήσω να αναρωτιέσαι
Τι θα γίνουν οι ζωές μας
Θα καταπιώ δυνατά
Θα καταρρεύσω
Θα σπάσω και θα ματώσω αλλά
Εσύ δε θα το δεις
Τα δάκρυα δε θα πέσουν
Καθώς η περηφάνια θα στέκεται στο ύψος της
Ίσως να μην μπορούν να ακουστούν ή να φανούν
Αλλά τα δάκρυα δεν είναι αθόρυβα πράγματα
Ουρλιάζουν
Ουρλιάζουν
Ακόμη κι αν ο λαιμός μου καίγεται
Τα μάτια μου θα είναι ψεύτες
Και θα προσπαθήσουν να μείνουν πιο στεγνά
Μέχρι να φύγεις
Θα καταπιώ δυνατά
Θα καταρρεύσω
Θα σπάσω και θα ματώσω αλλά
Εσύ δε θα το δεις
Τα δάκρυα θα πέσουν
Τα ακούω όλα
Ουρλιάζουν
Ουρλιάζουν
Όχι τόσο ήρεμη και αθώα
Όξινη βροχή από τα ακροδάχτυλα σου
Κάνει ηχώ τα ποτάμια μοναξιάς
Χτυπώντας τους τοίχους της καρδιάς μου
Ουρλιάζουν
Όχι τόσο ήρεμη και αθώα
Όξινη βροχή από τα ακροδάχτυλα σου
Ουρλιάζουν
Κάνει ηχώ τα ποτάμια μοναξιάς
Χτυπώντας τους τοίχους της καρδιάς μου