Bıraktığın izleri görüyorum, karanlığa yönlendiriyorlar beni
Yağmur kibarca düşüyor sessiz bulutlardan
Sadece sis hissediyorum, soğuk bana dokunuyor,
Seni tekrar görebilecek miyim?
Seni arıyorum ve sonunda bulacağım
Bir sis kaplıyor beni, yoksa çoktan kayıp mı olduk?
Uzaklarda, hala özlemini hissediyorum
Karanlığın denizinde
Karanlığın denizinde
Tüm gözyaşlarım senin için döküldü
Ufukta bir buz meleği var
İçimdeki soğuk, gerçeği geri getiriyor
Ve dünyam senin için parçalanıyor
Tüm şarkılarımız sonsuza kadar sustu
Gözlerinin parıltısı gecemi aydınlatıyor
Her bakışın ruhumu üzüntüye boğuyor
Ve dünyam senin için parçalanıyor
Yalnızlık yönlendiriyor, Ay ise yolları gösteriyor bana
Ve amaçsızca karanlığa doğru koşuyorum
Ellerim donuyor, sana dokunmak istiyorum
Ama yapayalnızım
Gözlerimi kapatıyorum, rüzgar beni dondururken
Asla yanında olmayacağım, beni kaybettin...
Sonsuz gecenin karanlığından geçiyorum
Ufuğa kadar