Çocukların yorulduğunda
Baba ile konuş ve uyu
Karanlık ağaçların en üstüne tırmanırdı
Hayallerinin krallığında tutardı seni
Uykulu ve zayıf olduğunu biliyorum
Seni nazikçe tutuyor ve bağrına basıyordu
Şimdi yatıp uyuma vakti
Başka bir şey değil
Derin bir ormanda, senin kalbini ağırlaştırmak dışında
Başka bir şey görmeyen biri var
Oh, küçük kalpler çok ağır
Ve gözyaşları yavaşça damlıyor
Lakin hiç kan akmıyor
Şimdi uyuman lazım
Sevgili çocuğum, ağlamamalısın
Dünyayı ıslatıyorsun
Yarın güneş doğacak
Solgun yanağındaki gözyaşını yala
Gün bittiğinde
Son ışık karanlığın karşısında durur
Üzülmemelisin
Yarın güneş doğacak
Uyumalısın
Soğuk gece bittiğinde
Seni rahatça tekrar uyutacaktır
Nazikçe açacaktır sizi çocuklar
Tanrı da razı olursa, tekrar buluşacağız