Siyah ve yeşil bostan korkuluğu Herkesin bildiği gibi
Dimdik duruyordu şapkasına konmuş bir kuşla Ve her yanı samandandı
Umursamıyordu
Duruyordu bir arpa tarlasında
Kafası hiç çalışmıyordu,kolları hareket etmiyordu
Rüzgar sert esmedikçe
Ve toprakta fareler koşuşuyordu etrafında
Duruyordu bir arpa tarlasında
Siyah ve yeşil bostan korkuluğu benden daha mutsuz
Fakat şimdi kaderine terkediyor kendini
Çünkü zalim değil yaşam Aldırmıyor o
Duruyor bir arpa tarlasında