Tek kelime etme
Hiçbir zaman anlamayacağını biliyorum
Aynı arzuya karşılık veremedim
Hayatım boyunca
Tek kelime etme
Benim kitabımda ne bir suçlama
Ne de utançtan yoksunmuş gibi davranma yok
Haksız sayılmazsın
Başından bu yana
Beni sürekli mağlup etmeye ve
Ve evinin köşesindeki bir palyaçoya dönüştürmeye çalıştın
Bu hesaba uymuyorsam da
Yine de aynı şekilde
Sevdim seni
Hala da seviyorum
Hakikati bilmek ister misin?
Bir rahatsızlığa kapıldım
Beni ezip geçtiğindeyse
Üstesinden gelemedim
Sona ermek üzere olan hüzünlü bir nota
Beni yakalayıp duruyordu
Yaşlı bir hizmetçi gibi
Sürekli peşimdeydi
Ama, tek kelime daha etme artık
Kolay bir adam olmayabilirim belki
Beni parmağında oynatışına
Katlanamadım sadece
Öyle kötü ki
Birlikte neler neler yapardık oysa
Artık o günler geride kaldı ve alıp başını gitti
Hiçbir şey sonsuza dek sürmez neticede
Başından bu yana
Bir işe yaramaz suçluluk hissiyle baş başa bıraktın beni
Birlikte yarattıklarımıza dönüp bir bakar mısın?
Bende ne gördün merak ediyorum
Söyle bana, gerçek miydi?
Aşk mıydı?
Sen söyle...
Her şeyin sebebinin
Benim yenilgilerim olduğunu düşünsen de
Önemsemene gerek yok bu saatten sonra, kutsanan (!) benim, bak... buradayım... eninde sonunda