Έρχεσαι πίσω σε κάθε όνειρό μου,
Πέφτω στην παγίδα σου.
Ξέρω ότι χρειάζεται λίγο χρόνο,
Να γιατρευτώ από εσένα.
Είχα πάρα πολλές χαρούμενες στιγμές,
Που με έκαναν να ξεχάσω
Ότι σου έδωσα την ψυχή μου και εσύ την κατέστρεψες.
Δεν θέλω να σ’αγαπάω,
Μου έμαθες να σε μισώ
Όλα τα φιλιά που φανταστικά,
Γυρίζουν στο μέρος που τα έβλεπα να μεγαλώνουν.
Στον Σατούρνους ζουν τα παιδιά που δεν είχαμε ποτέ,
Ο Πλούτωνας ακόμα ακούει τις κραυγές της αγάπης.
Και στην Σελήνη η φωνή σου κραυγάζει μόνη της,
Και η φωνή μου ζητάει συγχώρεση,
Κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε πότε χειρότερο.
Έχεις την ίδια τύψη με έμενα,
Άλλα είναι δύσκολο για σένα να παραδέχτεις
Ότι νιώθεις όπως εγώ,
Το μαξιλάρι συνήθως δεν λέει ψέματα.
Δεν θέλω να σ’αγαπάω,
Μου έμαθες να σε μισώ .
Όλα τα φιλιά που φανταστικά,
Γυρίζουν στο μέρος που τα έβλεπα να μεγαλώνουν.
Στον Σατούρνους ζουν τα παιδιά που δεν είχαμε ποτέ,
Ο Πλούτωνας ακόμα ακούει τις κραυγές της αγάπης.
Και στην Σελήνη η φωνή σου κραυγάζει μόνη της,
Και η φωνή μου ζητάει συγχώρεση,
Κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε πότε χειρότερο.
Η φωνή σου κραυγάζει μόνη της,
Και η φωνή μου ζητάει συγχώρεση,
Κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε πότε χειρότερο...
Κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε πότε χειρότερο.