Սասնու ահեղ կռվին Գելիգուզանցի Հավսեն,
Երկու մանչն իր ղրկեց Գրքոյին քոմակ:
Մեր սուրբ Մարաթուկ, Անդոկ, Ծովասար կկանչեն,
Չուր եփ մեռուկ մենք մնանք, ամոթ եղի մեզ:
ՈՒր մենք քար կհալցունք,
Ջուր կդարձունք երկաթ,
Հերիք էղնինք ծառա,
Տաջիկներուն վատ:
Իրեն երկու տղին Ավեյին, Հաջոյին,
Գրքոն առավ ուր խումբ, մտավ գոտեմարտ,
Հաջո, Հաջո լաչակ քաշեմ,
Քաշեմ ես քո գլուխ,
Հորի ես կայնե լաո,
Մտի գոտեմարտ:
Երգում էր հայ քաջուհին, գրոհ տանում որիք իր,
Երգում են մայր ու որդի, երգ այս անբասիր,
Առյուծ մըր առջև են կփախնի քանց կատու,
Հերիք եղնինք հայեր տաջկին հարկատու:
Հերիք այսքան արյուն, չտեսանք վառ գարուն,
Մեր աչքերում միշտ լաց, օգնե մեզ աստված,
Դուք մըզի ապավեն, փրգիք թուրքի դավեն,
Քաջ որդիք Սասնա տան մենք ձեզի: