Ένας ξανθός τίγρης ανακατωνεται
Στο γυάλινο δάσος μέσα μου
Λες και είναι γνωστός από κάπου
Αν τον αγγίξω, θα εμφανιστεί η γεύση του
Έχουνε τρυπηθει οι ουρανοί, τώρα ηρεμία...
Ο κόσμος έχει γίνει πάγος και γλιστράει από κάτω μας
Τι κι αν έρθουν οι φουρτούνες
Έχουμε αγκαλιάστει σαν κισσοι
Αυτό το σπάσιμο είναι από τον εαυτό του
Κοίτα! Φτιάχνω τον εαυτό μου απ'την αρχή
Κάπως παριγοριεμαι
Για ένα βλέμμα σου ερωτευμένος για χιλιάδες φορές
Κοίτα! Κατέβηκε η τρέλα μου στη γη μ'αυτή την απόδραση
Για ένα σου γέλιο καταδικος για χιλιάδες φορές