Sancak - Bana Kendimi Ver

Bu günahsız gözlerimi de yaktırma bana.

Sana mı ona mı inanayım battım yalana.

Tam unuttum dediğim an bulaştın yakama.

Bi de onu öperken de baktın ya bana.

Sen, en pis hali nefretin.

Huzuru beni düşünmeden kendine çektin.

Bu masaya bir resmin az geldi.

Dön de gururum yine bana ihanet etsin.

Bu evi, eşyaları bile sattırma bana.

Bütün odaları sen ve kapandım odama.

Kilidimi beynime vurup çektim kapıyı.

İçeriye beni bile alan olmasa da, gel.

Bana mutsuzmuş gibi bakma.

İstanbul neresi diye bile sorma.

Gidiyorum. Beni biliyorsun, duramam.

Sırtıma koyduğun onlarca tonla.

Yine her gece kendini yazdırma bana.

Bir bırak beni ona buna sordurmasana.

Düşünme sen gidince öldüğümü falan.

Tek derdim onunla uyuduğun zaman.

İsterdim başkası kokunu bilmesin.

Ya da bilmeseydim şimdi kimlesin.

Bu daha zor, onu biliyorum, onu tanıyorum.

Unutamıyorum..

Sonumu ecelden önce getirttirme bana.

Garezim seni bana hiç unutturmamana.

Kötüyüm bunu bile bile öldürme beni.

Meleğim gibi bir gece sol yanıma gel.

Bana düşmanmış gibi bakma.

Ben yokken ne oldu diye sorma.

Ölüyorum, bunu biliyorsun.

Duramam, ömrüme koyduğun onlarca sonla.

Gidemem, canım burnuma gelse de ben.

Yine herkesi kendim sandım.

Ya adam olamam ya da ben olamam.

Bana kendimi ver, git.

Eğer bir umut varsa içinde, yüreğim avuçlarının içinde.

Benim ol diyemem sana zorlama beni.

Seni başkası her gece gözlüyorken.

Taladro:

Dön diyemedim.

Bir türlü canım özleyemedim

Önleyemedim ama gittiğin o geceyi,

Gururu yıkıp da gel diyemedim

Bak, yine gözlerim parçalı bulut

İstersen kapa parçamı, unut

Elimde neşter kesmeye hazırım

İçimde son kalan o parçanı bulup

Uyuştur aşkını derine ver!

Artık sana yenilemem!

Git, gözüm görmesin o güzelliğini

Yeniden sen diye deliremem

Bana hak ver ya da al deş beni

Yanındakine ben kardeş dedim

Ben beni çıkarıyorum o dip kuyudan

Sen çek elini benden, kalleş seni

Acıları üzerime siz saldınız

En büyük hatanız kör sandınız

Ama değilim!

Siz ne anlarsınız?

Elini ver bana bu son dansımız

Kahretsin yine terse bak!

Doğadaki renklerim hep sana

Siyaha çalan penceremdeyim gölgeni izleyip her sabah

Bir gün de git bana yazdırma

Yaralarım acıyor be bastırma!

Onunla evdesin hergün, boynuna yapışıp azdırma!

Dönülmüyor aşk binince inada

Kaçıncı yok sayış ekleme bir daha

Uzaktayım..

Zaten seni sevmek eşitti en büyük günaha

Gözünde bal gibi suçluydum

Ulan aptal neyine borçluydum

Peki dört yıla yakındır boş muydum?

Onunla yatmak da hoş muydu

Sessizliğimize yenildik anne

Sustuğuma bakma gözüm hep kan be!

Kendimi biledim şu uğurda her gün