Σαν βότσαλο [San vótsalo] lyrics

Μια σπίθα από τα μάτια σου

στη σκέψη μου σαν φέρνω

αναπολώ πόσο συχνά

μου έκαιγε το στέρνο.

Κι έπειτα σταμάτησε στην άκρη του ώμου

σαν βότσαλο που ξεντυμένο απ`το νερό

χάνει τη λάμψη εκείνη μέσα στον καιρό.

Ένα ανεκτίμητο κολιέ

κατάφερα ν`αγγίξω

όμως δεν πρόλαβα ποτέ

τις χάντρες να μετρήσω.

Μοναχά ν`αφήσω ένα φιλί

στην άκρη του ώμου

σαν βότσαλο που ξεντυμένο απ`το νερό

χάνει τη λάμψη εκείνη μέσα στον καιρό,