Το μυστικό μου το σήκωσα εγώ
μονάχος μου μες στον κόσμο
σαν λουλουδάκι στο φως.
Και με τ’ αγκάθι βελόνα γλυκιά
του έπλεξα στεφάνι
Τρελό φεγγάρι η καρδιά.
Με στεφάνι του τρελού γυρνάω
μια ανθισμένη πυρκαγιά
στους δρόμους τα παιδιά ρωτάω
αν ξέρουν να `χουν μυστικά.
Χρυσά από χώμα μου φτιάχνουν φιλιά
και με φιλούν στο στόμα
λεβάντες και γιασεμιά.
Καμπάνες χτυπούνε στον ουρανό
σκάλες που ανεβαίνουν
σ’ ένα δικό μου Θεό.